دوستان،
نوش…

این روزها هرکی می‌توانست کردها را مورد خطاب قرار بدهد،
حتی کابینه‌ی خود جناب ترامپ شیردل،
که اتفاقا رهبر کشوریست که نه چندان دیر پیش،
با خون دل و چنگ و دندان،
با پاهای برهنه و گذر از روی رودخانه منجمد پوتوماک،
با گرسنگی اسهال و امراض شایع،
عزمش به زور بریتانیا چربید،
و استقلال و حرمت خود را از ستم‌سالاری اربابان لندن پس درید و صاحب شد،
از آن ها خواسته که از رفراندومشان برای استقلال،
و حرف های خوشمزه از قبیل بالاخره کشور خودشان را داشتن و اینها،
بی‌خیال شوند و فراموشش کنند…

کرد ها هم،
همانهایی که همین دیروزها در کوبانی،
دنیا تنهایشان گذاشته بود،
و پریروزها هم با صدام خونخوار،
تا هر چه دلش خواست با آنان بکند، که کرد،
دیروز جمع شدند در استادیومی که بگویند چشم،
برای رفراندومی که قراره هشت روز دیگه انجام بشه،
انقذه بی‌خیالیم که دلتان را بزند!…
منتها کاش یکی بهمون بگه فراموشی رفراندوم یعنی کیلویی چند؟!…

ویدئویی با عرض ادب تقدیم رؤیت مبارکتان می‌گردد تا ببینید کردها چقدر بی‌خیال شده‌اند:

نوش…

دسته‌ها:نوش نگارش