دوستان،
نوش…

آقا هنوز شوخی و هه هه هوهومان روی جوک-ضرب المثل «سن که رسید به پنجا!…» مان تمام نشده بود که دیدیم بَهَعّ زکی.. بایستی برویم و جوک دهه بعدی اش را برای خودمان پیدا کنیم!…
شایان قلم، لاجرم، نیست جز پاس حقیقت!…

غرض اینکه آخرش خودم هم دو سه تا پیراهن پاره کردم و طی آن تحقیق و تجسس خود را در محیط فکری آزاد و با دسترسی بی زحمت به اطلاعات توانستم به شکر یزدان به انجام برسانم و به نتایجی هم رسیدم…
لذا در حقیقت می توانم بگویم که اکنون در بالاترین درجه آگاهی در عمرم هستم چون که عظمت حجم ندانسته هایم را هرگز به وضوح حال در نیافته ام.
ولی قلم شاهد است که زندگی را خوبِ خوب درک کرده ام و رنسانس خودم را دارم تجربه میکنم و به صداقت بگویم خیلی راحت با خود و خدایم و دنیایم هستم و مدت ها چنان بوده ام. سالیان سال است که در عین شکر و خوشی زندگی ام و امتداد آن، نه یزدان را در بُعد زندگی یک روز یا حتی ساعتی بیشتر به خود بدهکار دانسته ام، و نه عمو سام را واجب الپرداخت دلاری اضافه به خودم در پهنه ی این آمریکا که کار و زندگیم در آن است …

ظن قوی من نیز این است که میلیونها ایرانی همین اکنون در حال تجربه رنسانس بنیادین خود، طرز عمل، و شیوه ی پندارشانند…

حال، همه بالا را گفتم تا به حرف اصلییم با ایرانیان «مسلمان»ی برسم که بالاخره طی پروسه ای در ذهنشان خمینی جایش را از امامت به ابلیسی داد و کشک کپک زده ی جمهوری اسلامی نیز تا نخود آخرش هم سابیده شد و گذار از نکبت آن سیستم ظلم و فساد و نابخردی واجب مثل نان شب…

از شما دعوت میکنم که این رنسانسی را که در وجودتان آغاز شده ادامه دهید و بسندگی به نه فقط از فاجعه ی خمینی و ولایت ویرانی داشته، بلکه عبور کنید از تمامیت اسلام نکبت محمدی که همه اش برای انحصار قدرت در خود شخص قاتل و سرویس پایین تنه آقای پیام آورش و امثال و پیروان او تنظیم شده و در شنزار های داغ و جهنمی عربستان رها کنید زباله های بی‍خردی و بربریت را،
و به حقیقت ناب، حقیقت بشریت، و حقوق بشر بچسبید…

باشد که جز نیروانا NIRVANA، حس دیگری غالب روان و در قالب روحتان نباشد…

نوش…

دسته‌ها:نوش نگارش