دوستان، نوش…

امروز، یکشنبه اول دسامبر ۲۰۱۹، در میهن تحت اشغال کفتاران و ضحاک روزگار، روز آغاز ثبت نام برای خیمه شب بازی «انتخابات» مجلس اسلامی انقلابی بود و به گفته یکی از سران حکومت نکبت، صدها اسکول تا همینک برایش ثبت نام کرده‌اند. البته ایشان با عنوان «داوطلب» به اساکیل مذکور اشاره داشت!..

ولی نیامده ام اینجا که آن خبر را بازگو شوم، نازنینان. بلکه آمده ام به آقای خامنه ای گوشزد، که چه عرض کنم بلکه توضیح واضح، کنم که ببم جان دیر است برای تظاهر به مسئولیت شناسی و تقبل آن. خیلی دیر…

لاجرم تا به حال، امت عادت کرده بود که جناب سرتروریست دستار بسر، ولایت مطلقه بدون پذیرش مسئولیت کرده و حال سلطنتش را ببرد، و اصلا کسی هم جز تک و توک و خیلی پراکنده و دور از هم حرف و دغدغه‌ی مسئولیت ناپذیری خلیفه‌ی شیعه ایرانزمین را هم پیش نمی‌کشید و نمی‌زد دیگر!…

لاکن امروز او با باز کردن دهانش و حرفهای نسنجیده زدن در اشاره به آنانی که میخواهند خود را نامزد انتخابات مجلس بکنند و لذا «همین‌طور بی‌محابا می‌روند نامزد انتخابات مجلس می‌شوند» خودش را «بی محابا» توی قوطی کرد!

در آنجا بود که جناب ولی مسلمین جهان، آن رابط امام زمان و وصله زنجیر و سلسله‌ی حکومت الله بر روی زمین، خودِ مِچ مِچ ضایع کننده در حین سخنرانی، خودش!، دهان موعظه درباره مسئولیت گشود و افاضات ذیل را دُرّ افشانید:

«ما -حالا همهٔ ما نه؛ بعضی‌مان این جوری هستیم- به مجرّد اینکه یک مسندی، یک جایی، یا خالی می‌شود یا ممکن است خالی بشود، فوراً چشم می‌دوزیم که برویم آنجا. خب شما اوّل نگاه کن ببین می‌توانی یا نمی‌توانی. حالا بحث اسم‌نویسی برای انتخابات مجلس است، گفتند شروع شده، همین‌طور بدون محابا می‌روند.
خب شما که می‌خواهی بروی آنجا، آنجا سؤال دارد؛ این توانایی‌ای که خدا به من و شما می‌دهد، کنارش مسئولیّت هست. این که عرض می‌کنم، در مورد خود این حقیر از همه بیشتر است.»

یعنی آقای ولی مطلقه‌یِ هر-وقت-دلش-خواست-حکم-ولایی-صادرکنِ وقیح ملتِ تحت یوغ ایران با این جمله که «این که عرض می‌کنم، در مورد خود این حقیر از همه بیشتر است.» خودش دو چیز را حقوقا مستند کرد:

۱- ابراز و اذعان به درک مفهوم و مبحث «مسئولیت» دارد و می‌داند که هر کسی برای قدرتی که به دلیل مسندش تحت اختیارش هست مسئول است و مسئولیت دارد.
۲- او در ایران بخاطر داشتن بالاترین حجم قدرت حکومتی مسئولیت دارترین و قابل مؤاخذه و سؤالترین شخص در حکومت تام‌الاختیار ولایی‌اش است.

عجب عجب عجب!!!

چه شده است چرا اینطوری سدعلی خودکامه خود را توی قوطی حقوقی در زندان مسئولیت کرد، آنهم چنان بی محابا؟!!!…

شخصی در پوزیشن ولی فقیه که قانون اساسی چنان حکومتی را برایش فراهم کرده، با این احتمال که فردا شاید به محکمه های نقض حقوق بشری و جنایات مرتکبه برود، اگر عاقل باشد خودش را آنجوری آچمز می‌کند؟!…

یک وصف توجیه و توضیح آن قاط بازی در پیاله چنین می‌نماید:

علی آقا ترسیده و ریده. اوُ که هِئچ!…

لاکن وحشت زیاد استرس زیاد می‌آورد و امر و فرایند تفکر عاقلانه و تصمیم گیری های خردمندانه را بسیار سخت تا ناممکن می‌کند.

در عین حال، هنوز ته امیدی دارد به، یعنی چاره‌ای جز چنان تفکر ندارد!، شامورتی بازی ها و خیمه شب بازی های ظاهرآرای نظام نکبتش و هنوز میخواهد که انتصخاباتش برگزار شود و هنوز امیدوار است بتواند خنیاگرانه مردم را زامبی صف های جلوی صندوق های سرکاری کند تا بار دیگر تصاویرشان برای نظامش مشروعیت زا شود، ولی نمیخواهد هرچی جوات و موات و اره اوره و شمسی کوره هست که هرگز از غربال رد نخواهند شد بیخودی بیایند ثبت نام کنند و فقط ایجاد زحمت اضافه رسیدگی به پردازش تقاضانامه هایشان. بلکه بگذارند آنانی که هم اکنون منتخبند و می‌دانند بروند و مثلا ثبت نامهایشان را بکنند و همه چیز تمیز و طبق منویاتش سرجایش قرار بگیرد…

همچنین و همزمان، جناب علی آقا دارد به سبک و ورژن خودش «صدای انقلاب تان را شنیدم» ادا می کند و فکر می کند که اگر حالا شروع به تظاهر به مسئولیت پذیری بکند و نشان دهد که گربه دارد زاهد می‌شود و مسلمانا خوب خواهد بود برای آرام کردن اوضاع و بازپسگیری کنترل سابق.

ولی دیگر خیلی دیر است برای آن، اولا، و ثانیا اینکه با افاضاتی که در باره «مسئولیت» کرد او امروز مرتکب یکی از زیانبارترین کار ها را علیه شخص خودش با دهان همیشه در افشانش کرد.

تا بحال مسئولیت مسندی او به عنوان ولی فقیه، از لحاظ حقوقی که بتوان او را برای اتهامات به محکمه کشید، چون خودش هیچ وقت مسئولیت هیچ چیز را به شانه نگرفته بود و حتی ویدئو‌اش هم هست که گفته بود اصلا شایستگی مقامش را ندارد که هیچ بلکه به فحوی هشدار داده بود که اگر چنان شود و او حاکم شرع، امت باید خون بگریند، بسیار سوژه‌ای یا سوبژکتیو بود و چسباندن اتهامات به او سخت تر می‌بود.

لاکن سدعلی انیشتن ماشالاه دستش درد نکناد خودش آن مسئله را حل کرد و به دنیا با دهان و کلام خودش گفت که به دلیل اینکه بالاترین مقام و قدرت در نظام را به اختیار دارد از هر قاطری در آن سیستم حکومت ضدبشری تروریست مسئول تر است!

نتیجه اخلاقی برای شونصدمین بار: تمامی نظام باید مسالمت آمیزانه تعطیل کند و تحویلش بدهد به اتوریته گذار و برود چون دیگه تمومه ماجرا.

پ.ن. جان پیاله کسی نیاید و این گاف بزرگ مسئولیت پذیری شفاهی سدعلی را هم مثل اتمام حجت خیارشوری آن متوهم دیروز کاری دلیرانه توصیف کند. طرف قاط زده و دیگه حرف دهن و عواقبشو اصلا نمی‌فهمه. والسلام!

دسته‌ها:نوش نگارش