دوستان، نوش…

حرفی نیست. دوران ریاست جمهوری اونه‌باما در تاریخ آمریکا دوران سیاه ذلت باری بود.

خودش هم می‌داند و برای همین هم هست که با آن دهان موتورداری که دارد، در حالیکه ترامپ هر روز خدا قهوه‌ایش می‌کند، صم بکم اصلا جیکش در باره هیچ چیز علیه ترامپ و سیاست هایش در نیامده و در نمی‌آید!

اگر رئیس جمهور اونجوری بود، فکر می‌کنید رئیس سیاای که سر کار گذاشته بود چگونه بود؟ همان برنانی که سایه ترامپ را با تیر از روزی که او را با تیپا از منصبش برکنار کرده زده و هر وقت هم میکروفون گیرش می‌آید، آی با چه عقده تلخی دوباره می‌زند.

فکر می‌کنید دوستان ایاق و یاران گرمابه و گلستانش چگونه بودند؟

اقلا می‌دانیم که همه از دم گلوبالیست بودند و هستند، و اگر نه جزو طویله و مرغدونی سوروس خان، لاجرم نه زیاد دور از آن…

در آمریکا و آرژانتین همه فوق‌الذکران سر کار بودند آن زمان که گلوله هایی از غیب آلبرتو نیسمان، دادستان خوب، دلسوز، و زحمتکش آن کشور را از پای درآوردند، آنهم در آخر جوانی‌اش و درست وقتی که داشت آماده می‌شد پرونده‌ی محکوم کننده‌ی بمب گذاری تروریستی حزب‌الله و ملاتاریا در مکان نیایش کلیمیان بوئنوس آیرس زیبا را مفتوحه کند که برای خانم پرزیدنت هم بسیار گران تمام می‌شد و حتما که اگر اوباما و اینتلیجنسش کمکش می‌کردند اهرم خوب دیگری می‌شد برای برجامی که لازم بود ولی مسلمین جهان برایش نرمش قهرمانانه کند و تسبیحش را داده بود دست جان کری که برایش بچرخاند…

فکر می‌کنید باراک حسین و کریستینا بجز نان چه چیز های دیگری به هم دیگر قرض می‌دادند؟!

هر چه بود انقدر به وجد اوباما انجامید که دوان دوان رفت و برایشان تانگو هم رقصید. نه؟!…

ای شرف، ای آخ!!…

من تیپ انسانهای خوب و باشرف از نوع مایک چون تانک پومپئو را از خیلی نزدیک و خوب خوب می‌شناسم. به هموطنان ایرانیم قول شرف می‌دهم که آمریکا پر است از آنان، زن و مرد و در تیره و تبارهای گوناگون، و آمریکا مَشتی ترین کشور برای زندگی است، به جان پیاله، فقط بخاطر شهروندی آنان و کشورداری و میهن دوستیشان در همه سطوح آن دیار.

آمریکا خوب است و هنوز کار می‌کند، فقط بخاطر وجود آنان… آنان در سطح ژنتیک به قانون اساسی آمریکا و واجب بودن حفاظت و حراست از آن باورمندند. و اگر ایران بماند و روزی چنان گونه قانون اساسی بشر محور خوبی را دارا شود، همانگونه خواهند شد ایرانیان باشرف هم. شکی نیست.

دیوث و لمپن داریم در آمریکا. فت و فراوان… لاکن شمار نیکان آن بس بیشتر است.

امروز دقیقا ۵ سال می‌گذرد از آن روزی که آلبرتو نیسمان نیک و باشرف را کشتند. بلافاصله هم پزشکی قانونی گفت که خودکشی کرده فکر کردند دیگر تمام شد ماجرا پس موسم تانگو رقصیدنشان آمد؛ هم در بالکن وین برجام با رقاصگی کری لنگ دراز و جوات کوتوله، و هم در آرژانتینی که گریه برایش بس بجا بود با بی‌پدر حسین اوباما…

ولی بعدا قبول کردند که نیسمان به قتل رسیده بوده و امروز وزیر خارجه ایالات متحده آمریکا به داد دادستان شهید خفته در خون آرژانتین رسید و نگذاشت که یادش در سیاه چاله نسیان جهانیان دفن و فراموش بماند.

ترجمه توییت او چنین است:

«امروز که پنج سال از مرگ آلبرتو نیسمان می‌گذرد، یادش زنده کنیم که خستگی ناپذیرانه به دنبال احقاق عدالت در حق مسئولان حمله به همایشگاه کلیمیان بوئنوس آیرس در سال ۱۹۹۴ بود. همه‌ی ملل دنیا را فرامی‌خوانیم که حزب‌الله را رسما تروریست اعلام کنند، که چنان است.»

درود بر مایک پومپئو باشرف.

نوش…

دسته‌ها:نوش نگارش