دوستان، نوش…

هر از دم گاهی تا حالا، از پیاله بینی هایم آورده‌ام…

نه بلند و ناگهانی ها، لاکن غیرقابل انکار و اشتباه!… یک جوری آرام و ملایم به شنود ذهنم آمد… ده دقیقه پیش در نوشِ پیاله، به نیوشیدن آمدم!

با همان لحن و گفتار شیک، و صدا و اینتوناسیون منحصر بفرد مانوکی‌اش… آه، كاش می‌توانستم از توی پیاله بلوتوثش کنم به لپتابم و ضبطش، تا برای نازنینان پخشش کنم…

عمو مانوک در پیاله‌ی من، انگار که در سرآغاز یک اپیزود تازه برنامه‌اش بود… و یا جواب به سؤالی از مصاحبه‌گری می‌داد… فقط همین ها را شنیدم که گفت:

«کار چین، تمام است. حکومتِ دیکتاتورِ چین، فرو خواهد پاشید. جایی، برای آن الیگارش، در نظم نوینِ نوینِ جهانی آینده باقی نیست… فروپاشی شوروی را پیشبینی کردم.. و حالا، جمهوریِ خلقِ چین را…»

و من هم با عمو مانوک موافقم، راست می‌گوید آن کودک موی‌سپید که دلم برایش تنگ تنگ شده…

جوانان هنگ کنگ نشان دادند به حکام چین، طلیعه آغاز پایان حکومتشان را، چون شوریدند و تیری از تیانانمن نیامد که شورششان را فرونشاند…

و این درحالی بود که با جزیره سازی وسط آبها و جذب سرمایه ها و شاخ و شانه کشیدن های ناوی هواپیمابری و ترکهای بیچاره شرقی را به کمپ های اسارت به میلیون بری و صنعت توریسم پزشکی پیوند اعضا حاصل شده از آدمهای سر به نیست شده را به شکوفایی رساندن و وو بدجوری دچار توهم خود شکست ناپذیربینی شده بودند که از عوارض جانبی‌اش رویاندن دم های بلند ضایع و تابلو است که دیر یا زود چیدن و بریدنشان اجتناب ناپذیر می‌شود!…

کارمای بد حکام آب زیرکاه خون آشام پکن را، لاکن خفاش آلوده‌ای رقم زد که از آن آزمایشگاه کذایی بیولوژیکی حکومتی، به خاطر سهل انگاری هایی که همیشه در دیکتاتوری ها خیلی بیشتر است، گریخت و دوباره به جمع همنوعانش پیوست تا بقیه همنوعانش را نیز آلوده کند، و چنان، یک منبع قدیمی پروتئین بدبختهایی که در ووهان زندگی می‌کنند و به غار می‌رفتند و خفاش برای شام و فروش صید می‌کردند، به ویروس آلوده شد و سر از بازار «خیس» ووهان در آورد و بقیه داستان را هم که خودتان می‌دانید.

در حالی که جهان دارد بسان بودن در یک حالت پسا جنگی جهانی می‌نالد، حکومت چین اکنون دو میلیمتر! با محکوم شدن به سنگین ترین جرم جهانی به عنوان یک دولت فاصله دارد، به خاطر چاخان و پنهانکاریشان و بعد افتضاح های مالی سوء استفاده‌ایشان پسا بروز کرونا، و توسط اهل فن و آگاهان، از اولش باید کنایه ها در ورد زبان شیر دل در اشاره مدامش به «ویروس چینی» خوانده می‌شد!!

بله، کار جمهوری خلق چین تمام است، و امید است که سرنوشتشان را قبول کنند و دست به دیوانه بازی نزنند و مثل شوروی بروند کنار…

نوش…

دسته‌ها:نوش نگارش