دوستان، نوش…

ترجمه مقاله فایننشال تایمز در باره شورش پیراشکی را که نکات خوبی را مطرح کرده و نیز شاهد خوبی از غیب برای نکاتی که در پیاله دیدیم شده، تقدیم حضورتان می‌گردد و امید است دارنده ارزش وقتتان واقع شود و فبها باهاش حال هم بکنید.

-=-=-=-=-

آیا شورش واگنر بر جنگ اوکراین تأثیری خواهد گذاشت؟ – فایننشال تایمز

شورش نافرجام پریگوژین روسیه را از یک جنگ داخلی احتمالی، تغییر رژیم و فروپاشی تلاش‌ جنگش نجات می‌دهد – سناریوی انقلاب ۱۹۱۷ بود که صبح شنبه توسط رئیس جمهور ولادیمیر پوتین به اجرا درآمد.

اما درام روسی همچنان برای اوکراین مزایای بالقوه‌ای نیز به همراه دارد، و در عزم آن کشوربرای بیرون راندن نیروهای روس از جنوب و شرق این کشور می‌تواند مفید واقع گردد.

ویتالی مارکیو، افسر گارد ملی اوکراین که در خط مقدم خدمت می کند، روز شنبه به فایننشال تایمز گفت: روحیه سربازان اوکراینی بسیار قوی است و ما نشسته‌ایم با پاپکورن (چُسفیل) وضعیت روسیه را از نزدیک مشاهده می کنیم.

کودتایی که پریگوژین تهدیدش را هم کرده بود، در لحظه مناسبی برای کییِف رخ داد، زیرا حمله متقابلشان از زمان شروعش در اوایل ماه جاری فقط به دستاوردهای ارضی قلیلی منتج شده. ناامیدی عدم پیروزی های قابل ملاحظه در میدان نبرد توانایی ارتش اوکراین برای درهم شکستن مواضع به شدت مستحکم روسیه را زیر سؤال برده است.

شلتاق پریگوژین آسیب پذیری پوتین را آشکار کرده و کانون توجه را معطوف اختلافات درون ماشین نظامی روسیه و بی وفایی احتمالی در میان ارتش کرد.

مقامات اوکراینی می گویند که جنگ قدرت در روسیه هیچ تغییر چشمگیری در وضعیت خط مقدم جبهه ایجاد نکرده است، اما فرصت هایی برای سوء استفاده از حواس پرتی و روحیه بد دشمن ایجاد کرده است.

آندری چرنیاک، یکی از مقامات اداره اطلاعات نظامی اوکراین گفت: «البته ما از این اتفاق حداکثر استفاده را به نفع خود در حوزه های سیاسی، اطلاعاتی و نظامی خواهیم کرد.»

هانا مالیار، معاون وزیر دفاع اوکراین گفت که روز شنبه نیروهای کی‌یف «همزمان حملاتی را از چند جهت آغاز کردند و در همه جهات پیشرفت حاصل شده.»

همچنین گزارش‌های تایید نشده‌ای مبنی بر عبور نیروهای اوکراینی از پل آنتونیفسکی در نزدیکی خرسون در جنوب اوکراین به درون قلمرو تحت کنترل روسیه در ساحل چپ رودخانه دنیپرو وجود دارد.

یک مقام ارشد اتحادیه اروپا گفت که درگیری های داخلی روسیه «بهترین ضد حمله ای است که همه ما می توانستیم به آن امیدوار باشیم.اکنون اوکراین می تواند روحیه شکسته روسیه را به نفع خود ارزیابی کرده و از آن استفاده کند.

اگر پریگوژین پیشرفت شورشش را متوقف نمی‌کرد، کرملین می توانست مجبور شود تا تعدادی از بهترین نیروهایش را از خطوط مقدم اوکراین برداشته و برای مقابله با مزدوران رزم دیده سرسخت واگنر به داخل آورد، که دیگر لازم نخواهد بود. پریگوژین در بلاروس در تبعید و سربازانش در حال بازگشت به پایگاه های خود هستند.

اما چه بر واگنر اتفاق می افتد، نامشخص است. به افسران واگنر که در شورش شرکت نکردند قراردادهای نظامی معمولی پیشنهاد خواهد شد. اما بسیاری دیگر از آنان که شورش کردند از پذیرش ممنوع خواهند بود و لذا ممکن است به پریگوژین وفادار باقی بمانند. نیز پوتین ممکن است اکنون احساس کند که باید نیروهای بیشتری را در خانه و نزدیکی نگه دارد احیانا اگر واگنر – یا دیگر شبه‌نظامیانی – همچنان یهو به یک تهدید بالقوه تبدیل بشوند.

اگر واگنر منحل شود، روسیه از موثرترین نیروی نظامی خود در اوکراین محروم خواهد شد. این جنگنده‌های واگنر بودند که بخش عمده نبردهای سنگین را در باخموت شرق اوکراین انجام دادند، که تنها دستاورد مهم ارضی روسیه از ماه ژوئیه بوده.

آندری زاگورودنیوک، وزیر دفاع سابق اوکراین گفت: «واگنر تنها عنصر موفق تهاجم روسیه برای یک سال بود. و موفقیت آن بسیار محدود بود و بر یک شهر کوچک متمرکز بود و تاکتیک های آن حتی برای پرسنل واگنر وحشیانه بود. اما حداقل آنها توانستند به چیزی دست بیابند. ارتش روسیه نتوانست.»

زاگورودنیوک گفت که «از بین رفتن واگنر و تبعید پریگوژین در بلاروس همچنین انتقاد از فساد، بی کفایتی و بوروکراسی در نیروهای مسلح روسیه را از بین می برد و فشار بر آن نهاد نظامی را برای رسیدگی به بدترین نقاط ضعف خود کاهش می دهد.

بنابراین احتمال تغییر سیستم نظامی روسیه تقریباً وجود ندارد.»

راب لی، کارشناس ارشد موسسه تحقیقات سیاست خارجی مستقر در ایالات متحده، تردید داشت که به حاشیه راندن ارتش پریگوژین تأثیر زیادی داشته باشد. واگنر یک نیروی تهاجمی است که همانک از عملیات اوکراین عقب نشینی کرده بود، درحالیکه ارتش روسیه اکنون در حالت دفاعی است و عملکرد نسبتاً خوبی دارد و مسکو یحتمل از بهانه شورش واگنر در توجیه شکست های آتی استفاده خواهد کرد.

ما هنوز منتظریم تا اوکراین آوردن نیروهای ذخیره‌اش را شروع کند و آن ممکن است این هفته اتفاق بیافتد. ارتش روسیه تقریباً به طور قطعی تقصیر هر گونه از دست دادن قلمرو ‌ای را در این هفته به گردن شورش واگنر خواهد گذاشت، و سرزنش واگنر بدانصورت ممکن است این یک نوع خط روابط عمومی موثری برایش باشد.

با این حال، تسخیر یک مرکز فرماندهی در روستوف-آن-دون توسط پریگوژین بدون ظاهرا هیچ مقاومتی آنچنانی از سوی سربازان روسی، یا این واقعیت که واگنریست ها در عرض یک روز بدون هیچ مانعی چند صد کیلومتر به سمت مسکو پیشروی کردند، همچنین سؤالاتی را در مورد انسجام نیروهای روسیه و وفاداری بخش هایی از ارتش به میان خواهد کشید.

عمر آشور، استاد مطالعات نظامی در مؤسسه دوحه، گفت: «این ارتشی شبه نظامی است و آن روز به روز آشکارتر می شود. و این وحدت فرماندهی را بسیار دشوار می کند.»

در نهایت، این احتمال وجود دارد که آشفتگی آخر هفته پیش حمایت از جنگ روسیه را، هم در خط مقدم و هم در میان غیرنظامیان، تضعیف کند. پریگوژین که از طریق کانال های تلگرامی خود نفوذ قابل توجهی دارد، با ارتکاب شورشش، باد از بادکنک دو روایت پوتین خالی کرد.

روز جمعه، پریگوژین مدعی شد که روسیه بر سر یک دروغ وارد جنگ شده است و از این طریق مستقیماً توجیه پوتین برای تهاجم به عنوان مأموریتی برای محافظت از روسی زبانان را به چالش کشید. و روز شنبه نشان داد که قدرت پوتین بسیار شکننده تر از آن چیزی است که کسی فکرش را می کرد.

ماریا زولکینا، از اندیشکده‌ی بنیاد ابتکارات دموکراتیک در کیف، گفت: « حتی اگر کودتا موفقیت‌آمیز نبود، پیامد بزرگش این شد که تصویر سیستم باثبات [روسیه] دیگر وجود ندارد. واکنش آشفته دولت روسیه ضعف واقعی یک نظام استبدادی را نشان داد. پوتین گروگان بازی خودش شده است.»

منبع

دسته‌ها:اخبار مَخبار!..., بازتاب ویژه, ترجمه

برچسب‌ها:مسکو, واگنر, پوتین, پریگوژین, باخموت, روسیه, شورش