وقتی که سنگ روی سنگ بند نباشه، که چنان بوده از زمانی که قانون اساسی آمریکا علنا پایمال و ازاله و تقلب بزرگ اعمال شد، چنانکه دیدیم، بالاخره قاطبه گوسفند مرام مردم هم دیر یا زود متوجه واویلا خواهند شد.

اونوقت، اونایی که مثل ماها واویلا را با نان می‌خورند، لاجرم اوضاع را دوباره بررسی کرده و با تطابق با شرایط تحمیلی جدید به سپری کردن ایام ادامه می‌دن.

لاکن اونایی که تمام عمرشان فکر می‌کردند دارند در تمدنی زندگی می‌کنند که حکم قانون در آن حرف اول را می‌زند و قدرت شان به مثابه یک شهروند در انتخابات مطرح و کارا میشه، اکثرا نخواهند دانست که با حقیقت تلخ پسا تقلب و پلاندمی چگونه کنار بیایند، و قاط خواهند زد و رویکرد هایی را اتخاذ خواهند کرد که عواقب رادیکال خواهد داشت.

یک نمونه‌اش را امروز در باره‌اش خواندم:

خانم رِبِکا وَنس ۴۲ ساله اهل ایالت کلورادو بعد از کووید اعتمادش را به جامعه از دست داد و از آن ترسان شد. آخرش به دوستان و خانواده‌اش موضوع را گفت و بهشان اطلاع داد که تصمیم گرفته سر به کوه و بیابان بزند و برود و «بیرون از شبکه off the grid » زندگی کند. پس دست پسر ۱۴ ساله‌اش را گرفت و با خواهر یک سال جوانتر از خودش، کریستین، عزم دشت و بیابان های کلورادو را در ژوئیه ۲۰۲۲ کردند.

جسد هر سه آنان در ژوییه امسال بود که پیدا شد و اخیرا شناسایی.

پزشکی قانونی علت مرگشان را سرما زدگی و سوء تغذیه اعلام کرده. وزن پسر ربکا به هنگام مرگ ۱۸ کیلو تخمین زده شده در حالی که در حال عادی بایستی ۵۰-۵۱ کیلو می‌بود.

هیهات…

دسته‌ها:نوش نگارش, بازتاب ویژه

برچسب‌ها:کووید, پلاندمی, پاندمی, تقلب بزرگ