دوستان،
نوش…

یک ملودی آرامی ازخانم خواننده‌ی آمریکایی خوش صدایی را می‌شناسم که خط محوری متن آن این سؤال است:
» کجا رفتند ، همه‌ی اون کابوی ها ؟…»
Where have all the Cowboys gone
آخر، زمانی، کابوی در فرهنگ بومی و مردمی آمریکا یکی از مظاهر مردانگی و جوانمردی بود …

کابوی مرد گاوچرانی بود که مثل تنگسیری زحمت کش اسطوره های خودمان، کار زندگی پر مشقت خودش را می‌کرد، ولی،
اگر با او در می‌افتادی، چون هیچ چیزی برای باختن نداشت،
برانگیخته، موجودیتت را به هیچ تقلیل داده و دودمانت را به خاکستر می‌نشاند…

حالا، من هر وقت که می‌بینم ‹مردان› ایرانی را این روزها در ویدئوهای منتشره از موبایل های شهروند-ژورنالیست های وطن که دستشان درد نکند،
دست به جیبانی که انقدر علاقه دارند که بایستند و تماشا کنند مفعولانه مثل گاو،
و بی جواب می‌گذارند یک یابوی یونیفورم ولایی پوشیده را،
که قلدری و تمامیت مردانگی اش را یافته در هل دادن دختر ایرانی معترض، از پشت سرش، از مکانی مرتفع تا ساقطش کند و چلاق و ناقص مثل رهبرش…
بله، آن جمعیت مفعول در تماشا، بهتر است بروند تخمه آفتاب گردان بخرند و برای خود تماشای دارزنی کسی را بجویند تا حال بیشتری بکنند و بهتر ارضا شود روح مریضشان…

راستی ای منفعلان تماشاگر، اگر خیلی جورای دیگر فکر می‌کنید و در عقل محاسبتان فعلا موقع دفاع از جوان شیردختر معترض، که فرزند یا دختر برادر یا خواهرزاده‌ی تان می‌تواند باشد نیست،
این را هم فراموش نکنید:
همه موبایل دارند و همه ویدئوچی و عکاس باشی‌ اند.
همانطور که عکس احمد باطبی و ویدا موحدی ثبت تاریخ دنیا شد،
همانطور خواهد بود، بدون چون و چرا،
چون هنوز نداریمش!!
عکس صحنه دلاوری برادر و یا خواهری ایرانی در دفاع از دختری معترض که در معرض خشونت یابوها و یا سکینه کوماندوهای ولایی است…
آی که چه شیرین و هرگز فرموش نشدنی خواهد بود!…
دلاور دوربین های جهان شوید. چرا که نه؟!… نوش…
آن هم در شرایطی که می‌دانیم دیر یا زود دارد، ولی ورق بی برو برگرد برگشته و حکومت ملایی راهی زباله دانی تاریخ است.
الان دیگر اگر ملایی جزو حکومت هنوز در ایران هست، دلیلش اینست که راه برون گریزی نمی‌بیند و مهیا نیست!… می‌ترسد در فرودگاه مقصد بوسیله‌ی پلیس بین‌الملل دستگیر شود و راهی دادگاه لاهه!!! و تا کنون کسی به دادگاه لاهه نرفته که از آن بیرون آمده باشد!
وقت نافرمانی و چگونگی‌اش همین حالا و همین گونه است. مدافع بوده و نیروهای انتظامی گیردهنده را مجال ندهید به بچه هایمان صدمه برسانند.
مثل گوشت‌کوب آبگوشت سفره‌ی آقاجون و مامان بزرگ،
لهشان کنید و ویدئو‌اش را منتشر و بعد مشهور شوید…
بفرمایید و حق دلاوری را بجای آورید تا موسمش به اتمام نرفته…

و هم اینکه اگر باورتان لاجرم چنان است و هنوز وقت تحقیق و تحقق مذهب به زور آورده‌ی چپاولگران شمشیر بدست سرزمین نیاکانمان را لازم دارید، بدانید که بالاخره ‹ثواب› خواهید کرد،
اگر حرمت خواهرتان و یا حق اعتراض برادرتان را در قبال یونیفرم پوشان مستخدم ضحاک چلاغ محفوظ نگه دارید.

ایران یعنی شما. حامی خواهران و برادرانتان باشید عزیزان. الان وقتش است.

نوش…

دسته‌ها:نوش نگارش