«جوات، پَنیک نکن» در حقیقت همان چیزیست که بیت به ظریف دلتنگ آمریکا گفت و تاکید مضاف کرد که فعلا وزیر خارجه ما تشریف دارید و قرار نیست جایی تشریف ببرید…

و حتما هم به علاوه بر آن به او گفتند که غلط کردید وقتی که فکر کردید به منسب وزارت شما با برنامه تانگو با بشار اهانت شده، به رگ غیرت وزارت و دفترتان خورده و به پا خواستید و احمدینژاد بازی درآوردید که این گونه وزیر نیستید و میخواهید قهر بکنید و زود در روید تا جا و مجال کی بود کی بود من نبودم بازی را هم در کشور دیگرتان داشته باشید!.. مگر کجای نظام درست است که کار و بار وزراتخانه های تزیینی و وزرای ملیجکی اش درست باشد؟؟…

ببینید دوستان،
این آرمان خواهی کار دست جوات و خیلی های دیگر مثل او در آمریکا داد…
اصلا آرمان خواهی تبدیل به ویژگی خطرناکی میشود وقتی آدم در حین زدن شیپور زندگی از سر گشادش تحت تاثیر بارآمدگی بد ناشی از به دنیا آمدن و زیستن در فرهنگی مریض، باشد!…
منتها با او خیلی بدتر شد چون آرمانخواهی بدجهتش که روزی بلندگو در دستش گذاشته بود تا آزارگر انسان ناخوش و بستری در بیمارستانی باشد، توام با جاه طلبی هایش و بر بنیاد خود حقیر بینی هایش شد و در سیر عیشی از هم توبره و هم از آخور خوری آمریکا و ج.اس. سر از منسب فاقد اختیار وزارت خارجه بیت درآورد و حالا در نظام ملاتاریای در حال سقوط بدجوری گیر افتاده است…؛ بطوریکه اگر پایش دوباره به هربهانه ای با خاک آمریکا تماس پیدا کند بعید نمیبینم و حتی شرط حاضرم ببندم که جوات به آمریکایی بودنش سعی خواهد کرد پناه ببرد و بریدنش را با ج.اس. واقعا جامه عمل بپوشاند…

لاکن مسئله او به این سادگی ها نیست!… چون تا زمانی که رسما وزیر ملا ها باقی است، در صورت اتخاذ موضع حاد یا جنگی رسمی علیه جمهوری اسلامی توسط آمریکا، جوات هم جزو عدو محسوب خواهد شد و از ورود او به آمریکا ممکن است جلو گیری شود!!…

ولی ماهم می گوییم جوات، پَنیک نکن، برای خوب شدن دیر نیست. اگر تصمیم گرفتی خوب شوی و با خودت و دنیا درست تاکنی، کمک هست!…

نوش…

دسته‌ها:نوش نگارش