همانطوری که در توییتی که عکسش را برایتان آورده‌ام می‌بینید، امروز قرار بود وزیر خارجه آمریکا، جانشین وزیر جنگ آن کشور (چون از زمانی که ژنرال بازنشسته تفنگدار دریایی ماتیس، سگ خشمگین بی دندان، با تیپا از کابینه بیرون انداخته شد ترامپ هنوز وزیر جنگ تعیین نکرده…)، و رئیس ستاد مشترک قوای نیروهای مسلح آمریکا، یعنی به ترتیب مایک پومپئو پاتریک شَنَهَن و سپهبد جوزف دانفورد به کنگره آمریکا بروند و به نمایندگان مردم آمریکا توضیح بدهند که دقیقا دلیل کشیدن بساط جنگ با گروه رزم ناوی لینکلن و مخلفات به طرف خلیج فارس و صحبت اعزام ۱۲۰۰۰۰ نیرو و شاید حتی بیشتر و اینها به آنجا چیست؟

یادتان هست اوقات تلخی های سناتور رند پال با پومپئو را که اخیرا برایتان آوردم؟
در جهت دنباله گیری همان بحث…

و آنها هم رفتند و توضیحی دادند که خلاصه‌اش را برایتان عرض می‌کنم.

ولی پیش از آن، این را باید بگویم که کاملا معلوم بود نه تنها آن سه شخص شریف، بلکه هم نمایندگان حزب جمهوریخواه طرفدار سیاست های ترامپ که جلوی دوربین و میکروفون خبرنگاران رفتند، همه، معلوم بود که مشاوره شان را از وکلای دولت ترامپ دریافت و جوابهایشان را تمرین کرده بودند، و لذا، یک کلمه بخصوص برایشان علم شده بود که بالاخص زیر آن واژه‌ی مهم بدون تخطی و محکم سینه زدند.

چون به نظر خودم هم، آن واژه محور دهنده‌ی تنها توجیه حقوقی بود که می‌توانستند امروز ارائه دهند اگر امیدی به قانع ساختن کنگره در جهت صحت تصمیمات راهبردی کنونی کابینه ترامپ داشتند.

و آن واژه چه بود؟

جواب: «دیتِرِ، با مشتق دیتِرِنس Deter, Deterrence» یعنی بازداری و منصرف کردن نهاد شرارتی که باید جلویش گرفته شود، با ایجاد ترس یا تردید و غیره در آن.

و بدان ترتیب استدلال تیم ترامپ به کنگره در توجیه کار استراتژیکش چنین القا شد که همانا نصف کنگره آنرا پسندید و قبول کرد و نصف دیگرش به آن شیشکی بست و گفت آره جان مادرتان!!:

(نقل به مضمون) » برجام دیل خیلی بدی بود و دیر یا زود داشت ولی سوخت و سوز نداشت و عاقبتا حتما ج.اس. را صاحب سلاح هسته‌ای می‌کرد. پس آن را مچاله کردیم و به زباله انداختیم و ازشان خواستیم بیایند تا برجام دیگری منعقد کنیم که آنها گفتند نع!… پس ما هم شروع کردیم با بازگرداندن تحریم ها و مستحکم کردن تدریجی و مضاف آنان تا وادارشان کنیم که به میز مذاکره بیایند. لاکن نه تنها آن بی‌شرفها نیامدند، بلکه بچه های اینتلیجنسمان دو سه روز پیش نزدیک ناهار ضایع و دستپاچه دویدند توی دفترمان و به ما خبر دادند که جماعت چه نشسته‌اید بوزینه پشموها دارند حالت تخاصمی اتخاذ می‌کنند و هرجا که دستشان می‌رسند در منطقه دارند موشک های هدف گیری شده بار و نصب و سوار می‌کنند تا به ما و منافع مان صدمه بزنند چرا که تحریم ها دارد فکشان را پیاده می‌کند و بدجوری دمغند و از زور پکری میخواهند حالمان را اساسی بگیرند. و ما وقتی که صدق و وثق استخبارات را توانستیم تایید کنیم، ازخدامون بود که دستور بدیم بر و بکس جع کنند با لینکلن و ب ۵۲ ها یک سر دست جمعی بروند به خلیج فارس تا رنود ان درب و داغانستان بدانند که بیگلر بیگی مویش نارنجی بلالی و مرغش داری فقط یک پا است و لذا بهتر است ماست ها را کیسه کنند، و گِس وات Guess what یعنی و حدس بزنید چه؟!
جل‌الخالق این تدبیر ما درست کار کرده و در نتیجه فتیله‌ی تشنجات منطقه بخاطر همین جابجایی دارایی هایمان و تغییر طرز و ظاهر مهره چینی نیروهایمان پایین رفته!…

همین.

و بعد هم رفتند ناهار به موبی دیک که در قلب واشنگتن دو بلاک پایینتر از ساختمان کنگره قرار داشته و محشرترین چلوکباب برگ و کوبیده فست فودی در آمریکا را به مشتریانش سرو می‌کند…

ولی دوستان، جالب این است که در حالیکه کابینه ترامپ دارد قسم حضرت عباس می‌خورد که خواهان جنگ نیست و به به و چه چه که سیاست تقلیل تهدیدشان دارد خوب اینجوری کار می کند، از طرف دیگر فرانسه همانطور که به اطلاعتان رساندم به حزب الله گفته کیش! قاطی جنگ احتمالی آمریکا و ملاها نشو،، در حالیکه در فاصله دو روز انگلستان اول به ملاها گفت آمریکا شوخی نداره ها! و بعد پس از یاد آوری میثاق هم رایی و همرزمی اش با آمریکا تاکید کرده که اگر آمریکا چماقش را بردارد تا بزندتان ما هم می‌آییم و، می‌بخشید ها طبق تعهدمان به ناتو معذوریم، تا بخورید انقدر می‌زنیمتان تا ریقتان از دماغتان بیاید بیرون!!!

و ژنرال دانفورد هم که الان قرار بود در اروپا با سران ناتو دیدار داشته باشد، گفت به دلیل کارهای پیش آمده مهم نمی‌تواند جایی برود و باید سرجایش در پنتاگون فعلا قرص بنشیند!!!

جالب است. نه؟!

نوش…

دسته‌ها:نوش نگارش