دوستان،
نوش…

در حالی که مجموعه زندگان در جغرافیای گربه نشان هنوز در حال تقلا و دست و پا زدن در بحر تعریف خود و کیستیشان به عنوان یک کشور-ملت و یا امت هستند، وضع امریکا از آن لحاظ خیلی روشن بوده و هست…

آمریکا مجموعه‌ ایست زنده، مختار، و حاکم ازساختار قوانین وضع شده کمتر از ۲۵۰ سال پیش توسط عده‌ای که اکنون شکی نیست عاقل و خردمند که جلای وطن و مخاطره عبور از اقیانوس کرده و از دیار و مرز و بوم خود ریشه کنده بودند تا بدور از تعصبات دژخیمانه اروپای مذهبی آنزمانشان، شاید ادامه ای بجویند با درد و مصیبتی کمتر در بازه وجود پر مشقتشان…

همچنین، قانون چیزی نیست جز یک عقیده‌ی جمعی که قابلیت حکم وضع بر جمع را از سویش انشالاه یافته…

پس، جمعی با عقل آن زمانشان تشخیص داده و تعریف کردند مجموعه‌ای از آن چه را که شایان و سزای محض انسان به صرف وجودش است، و به اجماع رسیدند که در زندگی انسان را چه حق است و در پی آن، قانون اساسی آمریکا را به بحث نهاده و نوشتند و شد جوهر وجودی آمریکا. یعنی در حقیقت حقوقیش، آمریکا یعنی همان قانون اساسیش…

لذا، آمریکا را بدینگونه باید درک کرد که در عمل، بسیار تداعی گر مفهوم ‹پهلویسم› که در جهت احقاق مدرنیته و سعادت ایران منظوم است یا بود، یک طرز فکری است که به صورت یک سیستم فعال و پویا موجودیت دارد، البته برخلاف پهلویسمی که به غایت تاسف اکنون بیش از چهل سال است که راکد و بی حرکت مانده و امید محض پیاله است که نمرده باشد…

و چون ایالات متحده اساسش بر مبنا و در جهت حفظ انسانیت و ارزش هایش، و در راستای کاهش عذاب وجودی (بیخودی نیاکانمان واژه «در قید حیات» بودن را برای توصیف معضل زندگی نساختند!…) و ازدیاد بهره از آن در صحنه‌ی گیتی است، بر عقل و انصاف است که آنچنان موضعیتی را در چنان سیستمی نه فقط باید ستود، بلکه بسیار هم باید پرستید!!…

با این حال، سیستم های انسانی تا ابد ناقص و با اشکال خواهند بود، ولو که بهترین و به روزترین باشند، چون انسان چنان است…

و همچنان، اگر در آمریکا از بدو ایجادش تاکنون، عده‌ای بوده‌اند و خواهند بود از ریز و درشت بر مسند قدرت، (چون رفسنجانی و خامنه‌ای گونه جانوران خطرناک موجود در بیشه های خودمان)، که با قدرتی که از جانب نهاد حکومت به امانت داشتند مرتکب جنایات می‌شوند و متاسفانه بیشتر هم خواهند شد چون انسان طبعا حیوان است و خطاکار، نباید آن را به حساب خود نهاد آمریکا نوشت اگر دانه ارزنی از انصاف و عدل در میان است و جو ای از معرفت دوستان…

پس من مضاعف عاشق مانوک خدابخشیان راستگوی حلاج هستم که با نثر منحصر به فردش ناب ترین حقیقت ها را بی دریغ و بی مهابا بازگویی می‌کند…

امروز او در بطن گزاره‌ای مربوط به آقای هوشنگ خان امیراحمدی، در باره آمریکا که یک سیستم است، چنین بیان داشت:

پس آنچه که عمو مانوک گفت افکار زیر را بی اختیار خودم به قلم جاری داشت:

مصدق یک فرقه‌ی تک نفره برای خودش بود (کالت آف پرسونالیتی Cult of Personality) که گیرکرده در دست و پای چلفتی خودش در آن تابستان جهنمی نمی دانست ماتحت کی را جانانه تر بلیسد تا بتواند مطرحیتش و آنهمه صحنه بازی و غش ها و پتوبازی هایش را استمرار دهد: روحانیت شیعه و نخاله های اخوانیست را، و یا توده‌ای های کمونیستی که در همه جا رخنه و نفوذ کرده بودند و چنان در خط شوروی بودند که هرگاه در مسکو هوا ابری میشد در تهران چتر باز می‌کردند!

انصاف بر پاس این حقیقت است که آمریکا اتفاقا درآن ۲۸ مرداد كذایی به ایران خیلی هم لطف کرد و منت گذاشت که به فکرش بود و نمی‌خواست و حاضر نبود بگذارد شوروی به یک لقمه چپش کند و لذا اقدام به فراهم نمودن شرایط بازگشت پادشاه قانونی ایران را که جنتلمنانه گفته بود نخواستیم بابا و رفته بود کرد.

پادشاهی که گرچه با استفاده از اختیارات قانونی‌اش مصدق لجباز چوب لای چرخ بهبودی اوضاع گذار را عزل کرده بود ولی نمی دانست آنوقت با یاغی که مثلا دکترای حقوق از خارج را داشت و او را به چالش کشیده بود چه کند.

آمریکا سعی کرد کمک کند شاه به کشورش برگردد و کار نجات وطنش را پیش ببرد، که اتفاقا تاریخ بعدا شاهد شد که اتفاقا لازم نبود آمریکا زحمت بکشد چونکه خود مردم قیام کردند و شاه را برگشته خواستند و طومار مصدق تئاتر و اوباشش را در هم پیچیدند و پس شاه برگشت… (در پرانتز اگر من شاه فقید بودم، با زندگی ای که برایم در خارج همان وقت فراهم بود و شناختی که از هم نوعان ناراحتی دارم دارم، میگفتم مال بد بیخ ریش صاحابش، هر کی که هست!… و اصلا باز نمی‌گشتم…)

من باورم نمی‌شد آنروز که در جراید خواندم خانم مادلین آلبرایت وزیر خارجه دوره بیل کلینتون، همویی که همان موقع ها داشت کار های بد بد خاک توسری با استفاده ازاعضاء بدنش و گاهی هم یک سیگار برگ، و یک خانم مونیکا لوئینسکی، در طی ساعات کاریش به مثابه رئیس جمهور آمریکا در کاخ سفید به مثابه محل رسمی کارش می‌کرد، برداشته از جانب ایالات متحده از ملاتاریا بابت ۲۸ مرداد عذرخواهی کرده !!! انقدر حالم بد شد نمی دانستم اول بالا بیاورم، یا بدوم به خلا!!!

بابت ۲۸ مرداد، آمریکا به ایران معذرت خواهی بدهکار نیست که هیچ، یک تشکر جانانه نیز به اضافه ابراز رسمی ندامت ایران بابت تصرف خاک سفارتشان در ایران طلبکار است…

نوش…

دسته‌ها:نوش نگارش