دوستان،
نوش…

در باره‌ی انقلاب های مردمی این را می‌دانم که ۱- بدلیل اینکه مردم دیگر وضعیت حکومتشان را نمی توانند تحمل کنند منقلب می‌شوند تا آن وضع را نابود کنند ۲- همچنین مردم با این امید ضمنی انقلاب می‌کنند که بالاخره در مدتی انشالاه نه طولانی کنش و تب انقلابی فرو می‌کشد و فرایند رفتار متعارف به حکومت ملک برمی‌گردد و کشورشان می‌شود مثل یک کشور نُرمال و عادی دیگر، با کار و بار خودش و در جای خودش، در جوار بقیه کشورهای جامعه جهانی…

لاکن، در ایران انقلاب اسلامی شد و بعد متاسفانه خود انقلاب شد نظام!… آنهم نظامی که مصمم شد چنان بماند و ادامه دهد. نظام انقلاب اسلامی و ۴۰ سال هم هست که باقی مانده…

آلت‌الله خامنه‌ای نه رهبر ایران است، و نه رهبرمفهوم مزخرف و متناقضی با عنوان «جمهوری اسلامی» ایران…

لطفا به لقبش توجهی ویژه عنایت بفرمایید:

او همانطور که در رسانه ها باید اقلا یک میلیون بار تکرار شده باشد تا مردم بشنوند، «رهبر انقلاب اسلامی و مسلمین» است…

یعنی اینکه او در سرکردگی حکومتی قرار دارد، آبنُرمال و نامتعارف، که تعریف و کنش «انقلابی» برای خود برگزیده و پس باید انقلابی بماند تا ماهیت و موجودیت خود چنان تعریف شده‌ای را به استمرار نگه دارد، و باکی نیست که شاید عنقریب ریق رحمت را همراه با جام سم بنوشد؛ می‌گویند دارد مجتبی را آماده می‌کند تا جانشینش شود.

پس حکومتی که ایران را انقلابی و تمام کرده و سرزمین کهن پندار گفتار و کردار نیک را برای آمدن امام زمانش آماده‌تر کرده، نمی‌تواند که در آن واحد ثابت بی‌حرکت و همچنین انقلابی باشد؛ حال باید به فرای مرزهای ایران برود تا کار انقلابی اش را ادامه دهد و عدل اسلامی ناب محمدی‌اش را گسترش بخشد و مرز و بومهای دیگر را آماده آمدن آقا بکند… عینهو اینکه در خلا وقتی یک تکه کاغذ توالت استفاده شد، برای ادامه تمیزکردن ماتحت باید سراغ تکه دیگری از کاغذ رفت، و تا زمانی که کار وایپ کردن ماتحت تمام نشده، لاجرم به دستیازی به قطعات دیگر آن حلقه‌ی کاغذ باید ادامه داد!!…

تازه، یک چنین سیاست کلی برای امور خارجه‌اش بحران سازی را برایش گارانتی می‌کند و همه هم آن داستان کهنه را نیک می‌دانیم: وقتی بلاد مسلمین در بحران است، مدیریت بحران بر ارتقا دادن کیفیت زندگی امت البته که ارجحیت می‌گیرد و همه هم باید خفه خون بگیرند سرشان را بیاندازند پایین و بودور کی واردی را تحمل کنند. نسل بعد از نسل…

خوشبختانه در عین همین حال، بدبختی بزرگ نظام انقلابی اسلامی در صحنه‌ی مدرن نبرد با کفار، اشکال بزرگ فنی آنهاست. اینکه چماق فناوری‌اش به بزرگی آنِ حریف نیست!!

پس چون توانای رویارویی متعارف را ندارد، پس میرود دو تا کتاب خفن می‌خواند و همچنین با پروفسور دکتر حسن عباسی مشورت میکند و با صدای جیغ او در گوشش، می‌رود و جنگ نامتقارن را آغاز می‌کند. که در سطح خامنه‌ای و اوباش و رذلا یعنی کارهای تروریستی پنهانی و یواشکی علیه حریف کردن…

بله ولایت آقای خامنه‌ای حکومتی است که بزرگترین دردش تا بحال این بوده که از توانایی نظامی برتر برای انجام رسالتش، که فکر می‌کند با دستیابی به بمب اتمی بدان دست خواهد یافت، برخوردار نبوده…

حکومتی که البته وظیفه اصلی خود نمی‌داند که از بدبختیهای ایرانیان بکاهد، بلکه اسلام ناب محمدی را وظیفه الهی و اصولی خود می‌داند که به سراسر جهان گسترش بدهد و در راه آن امت فقط وسیله‌اند و اصل فقط انقلاب است برای اسلام عزیز و رهبرش که آنرا راهبری کند…

حال، اگر نتوانست با نحوه کنونی صدور انقلابش کره زمین را در عرض یک هفته مثلا به تسلیم آورده و مسلمان کند، چه عجله ای است؟، بیاید آنرا به نحو فرسایشی و در طی دهه ها بکند…

و هزار بار بله اگر فی‌الحال زور نظامی اش به نیروی نظامی کفار نمی‌چربد، پس «جنگ نامتقارن» را پیشه کرده و دنبال کند تا روزی که بدان مطلوبترین و خواستنی ترین قدرت تسلیحاتی اش دستیابی پیدا بکند…

حالا در راه آن دستیابی، یک مسلمانزاده ای اگر در مسند ریاست جمهوری آمریکا آمد، تازه اسمش هم حسین! بود و بهش برجام را با کلی پول نقد داد تا فقط مدتی برنامه را تعلیق کند تا بعدا دوباره بهش برگردد و چشمک هم بهش زد که یعنی بزودی در در حسینیه تهران چای به نوش خواهیم زد! خوب وای-نات؟!…

می‌بینید تصویری را که ترسیم کردم از انقلاب اسلامی و رهبرش، دوستان؟.. دیده اید عکس کره زمین را در آرم های سپاه پاسدار انقلاب اسلامی و حزب الله؟!

حال متاسفم (خالی می‌بندم. خیلی هم خوشحالم! نوش…) که شتر انقلاب اسلامی خمینی-خامنه‌ای که با شکمی گرسنه خوابیده بود و داشت رویای لپ لپ پنبه دانه خوردن بر سر قلل دنیا (به قول مموتی!) را می‌دید خیلی بی‌ادبانه از خوابش بیدار کرده اند، چرا که دیگر آن تشت که آقایان یواشکی داشتند در پشت بام مدرسه رفاه تویش جامه انقلاب را برای دنیا میشستند به رسوایی از بام افتاد و حال آنهایی که دنیا دستشان است و نمی‌خواهند برای آمدن آقا آماده شوند، برنامه اوراق کردن آن اتوبوس بی فرمان و ترمز ولایت فقیه و انقلاب اسلامیش را شروع کرده‌اند…

آقای رهبر انقلاب اسلامی جنگ نامتقارنش را برای صدور انقلاب نکبتش، حالا چه از فرط مسلمانی و برای اشاعه اسلام بود، چه بخاطر اجبار وجودی که از تعریف عنوان نظامش می‌گیرد، پس بدجوری و به نحوی تاریخی باخت…

واقعا دیگه تمومه ماجرا…

به خاطر همه زحماتشان و خطراتی که در کار درستشان متحمل می‌شوند، دست دوستان باهوشمان در سیستم اطلاعاتی کشور دوست ایران، اسرائیل، درد نکند.

نوش…

دسته‌ها:نوش نگارش