دوستان، نوش…

لاکن من هم با این خاطره هام انشالاه شورش را در نیاورده باشم، ولی یکی از فراموش نشدنی ترین خاطره ها حک شده در یادم، همانا از آن اولین باری است که عموی نوجوانم روزی با یک قایق نفتی در دستش ظاهر شد که بلافاصله موجبات سؤال پیچی اش را توسطم ایجاد کرد که او زیاد جواب نداد ولی آن را آماده کرد و توی یک تشت آب به حرکت انداخت، و آن قایق رنگ وارنگ حلبی ساخت با صدای پیت‌پیت‌پیت‌ی که براه انداخت و شروع به گردیدن به دور خودش در آن تشت آب کرد منی را که هنوز مدت ها بچگی برایم باقی مانده بود طی کنم پیش از اینکه دبستان را شروع کنم، در طی تمام آن لحظات پرولع تماشا، بس به افسون صدا و مجذوب حرکتش نگه داشت!…

تا اینکه آبش همه مصرف شد و از پیت‌پیت و حرکت ایستاد…

پس برای بار دوم قایقرانی در این تفریح بسیار جالب و عالی، اینبار عمویم گذاشت من لوله اش را بگیرم زیر شیر و مخزنش را پر از آب کنم و بعد کبریت کشیده چراغش را که عمو با قطره چکان دوباره پر از نفت کرد روشن کنم و او قایق را در حالی که با دو انگشت ته لوله هایش را گرفته بود تا آبش خالی نشود در تشت آب گذاشت و چراغ کوچک نفتی اش را هم با احتیاط زیر مخزنش قرار داد. و آن قایق نفتی زیبا و جادویی دوباره پیت‌پیت‌پیت به حرکت درآمده و گردش به دور خود را آغاز کرد…

وقتی که شنیدم گریس وان را ازش قول گرفتند که به سوریه نرود و گذاشتند که بالاخره جبل الطارق را ترک نموده و به سوی یونان حرکت کند، با خودم فکر کردم که پس حالا سناریو چیست پس؟!…

آیا قرار است که، حالا که مایک چون تانک پومپئو هشدارش را بی هیچ شک و شبهه ای داده و همه مثل سگ از خشم اقتصادی ترامپ شیردل میترسند و لذا هیچکس جراتش را ندارد بهش کمک کند و بارش را بگیرد، کشتی نفتکش عظیم الجثه گریس وان فقط برود و در محدوده آن آبها نزدیک یونان مثل قایق نفتی خاطره های کودکی من بیخودی پیت‌پیت‌پیت به دور خودش بگردد بدون هیچ هدف و مقصد و منظوری؟!…

که البته کار چنان غیر طبیعی ای نخواهد بود، چرا که ما جماعت در چنان کنشی ید بس طولایی داریم. برای نمونه فقط بس است نگاهی کنید به حکایت پرآب چشم تاریخ تجدد خواهی مان همراه و همزمان با چنگ و دندان نگه داشتن آنچه که بعضی ها ازش به عنوان «هویت شیعی» مان یاد می کنند و کراوات هم قشنگ میزنند و بعضا ماتیک به لبانشان هم!!…

یا اینکه آنجا نزدیک کشوری لنگر خواهد انداخت تا اینکه یوروبیا به رهبری ماکرون جوری کدخدای جدید دهکده جهانی را راضی کنند که تایید و اجازه بدهد آدریان دریا ۱۳۰ میلیون دلار نفتش را تحویل دهد و اعتبار اینستکسی بگیرد برای معامله پایاپای کالایی؟

که می‌شود دید که بتواند برود نفتش را به حساب اینستکس تحویل دهد و همچنین محموله شتر دیدی ندیدی‌اش را هم احیانا به دیگری یواشکی!…

یا اینکه سودای این به سر دارند که پس از رسیدن به نزدیکی های یونان، که همینک گفته نوچ چون نه ظرفیت تحویل گیری آن همه نفت را دارد و نه جرأتش را گفته دارد با آمریکا شاخ بشود، صاف ادامه بدهند تا به سوریه برسند، گور بابای قولی که به جبل الطارق دادند!!

نکته جالب دیگر هم این وسط هم اینست که گریس وان را انقدر نفت بارش کرده اند که پیش از نزدیک شدن به ساحل سوریه و یا پیش از اینکه از کانال سوئز رد شود تا مثلا اگر بخواهد به ایران برگردد، لازم است یک کشتی دیگر بیاید و مقدار زیادی از نفتش را از آن تخلیه کند!…

خلاصه داستان جالب و گیرائیست که داریم دنبال می‍کنیم و تنها ترس من این وسط از این است که خدای نکرده گریس وان که خیلی پیر و فرسوده نیز به نظر میرسد یک چیزیش بشود و آنهمه نفت در دریا تخلیه شده و فاجعه محیط زیستی دیگری در آن آبهای بس زیبای مام زمین ایجاد شود…

پس پیاله دعا به لب آریم که چنان مبادا…

نوش…

دسته‌ها:نوش نگارش