امیر طاهری یک ژورنالیست حرفه‌ای تمام عیار است که قلمش با حقیقت شوخی نداشته و به هر روی آن را پاس می‌دارد و با پرسش سؤال های حقیقی و مربوط، به آن استحکام می‌بخشد.

و در عین حال، امیرطاهری، همراه قلم و دفتر یادداشتش، با سیاستمداران بی‌شماری در ایران و دنیا نشسته و پاشده، و از طریق آن منبع و ناشر آگاهی و خبر شده. آگاهی و خبری که، نقل به مضمون، خودش آن را به سان خون لازمی که در روح جامعه در جریان است و کارآیی و پویایی آن را سبب می‌شود توصیف کرده.

به نظر من، با همه نزدیکی ‌امیر طاهری با سیاست و سیاستمداران، قلم او به حسب همه آنچه که از او خوانده‌ام، به پاس حقیقت و نه در خدمت سیاست، بوده وفادار مانده؛… یا اقلا خودم دوست دارم چنان به پندارم…

از طرفی دیگر، هنوز نیافته‌ام که، کلا، چگونه سیاست می‌تواند از خرده شیشه داشتن به طور کامل مبرا و سوا باشد. به عبارت دیگر، به نظرم در مودس اُپراندی Modus Operandi هر سیاستمدار کارا و مؤثری، بایستی بتوان نوعی و درجه‌ای از خرده شیشه داشتن را یافت…

این قلم نمی‌داند که آقای اردشیر زاهدی واقعا چگونه سیاستمداری بود. لاکن حال که رفته، جرعه‌ای به خاک برای او باد…

ولی دل استاد ما شکسته، چون اردشیر زاهدی دوست نزدیک او بود.

پس تسلیت از این پیاله و جمیع نوشمندان پیاله سرا را به پذیرید، استاد امیر طاهری، نوش…

لینک دانلود کم حجم پادکست:

دسته‌ها:PodCast پیاله‌کَست, بازتاب ویژه