خانه › نوش نگارش › وداع، استاد

وداع، استاد

بدست on • ( 2 )

لاکن پیاله افتاد و نوشش ریخت
خاطره‌ به مویه ماند و خاک بر سرش ریخت
گلو خشکید ، قلم خوابید
در اندوه تاریک بی وداع دوستی
دستی بی‌صدا به تخته سیاه سوگ نوشت
وداع، استاد.
آی لاو یو…

‹
›

دسته‌ها:نوش نگارش

۱ پاسخ

  1. آواتار maxilord (@maxilord3)
    maxilord (@maxilord3)
    09/07/2019 • 01:42

    نوش اولسون نوش جان ——–پیاله امروز را به شادی روح مهربان عمو مانوک بالا می بریم

    پاسخ ↓
  2. آواتار رهگذر در تاریکی
    رهگذر در تاریکی
    09/07/2019 • 04:50

    آقای خدابخشیان مانند فانوس دریایی تا کیلومترها نوربالا می انداخت و راه آدمی را روشن می کرد. اکنون می بایست باز کورمال کورمال راه برویم. البته راه ابلهان اهریمنی را هم روشن می کرد که ویژگی نور در روشنایی است . آنکه اسرار می گوید را همیشه می برند… اگر گوسپندان همه آگاه شوند، پس شکم گرسنه را چه کنند؟….جای ایشان بسیار خالی است.

    پاسخ ↓

برای رهگذر در تاریکی پاسخی بگذارید لغو پاسخ